21/2/09

Άσυλο ανιάτων

■ Αλλαγή σελίδας για το μακροβιότερο ένθετο για το βιβλίο. Η «Βιβλιοθήκη», που συνοδεύει πάνω από δέκα χρόνια τώρα την Ελευθεροτυπία της Παρασκευής, περνάει σε νέα φάση, υπό τη διεύθυνση του ποιητή Γιώργου Χρονά.
■ Αρχές Μάρτη, λέγεται, θα κυκλοφορήσει το πρώτο νέο τεύχος. Ευχομάστε, εννοείται, τα καλύτερα.
■ Και μακάρι ο νέος διευθυντής να κάνει τις σελίδες του ακόμη πιο φρέσκες, πιο διαβαστερές, πιο νευρώδεις, να καταφέρει να ελκύσει περισσότερους φίλους της ανάγνωσης, χωρίς εκπτώσεις στον κριτικό λόγο, στην κριτική σκέψη.
■ Ωστόσο, σφίγγεται η καρδιά μας... Η «Βιβλιοθήκη» είναι το μοναδικό ένθετο μεγάλης εφημερίδας που δίνει στον εαυτό του την πολυτέλεια να αγνοεί τους σκληρούς νόμους της αγοράς. Είναι το μοναδικό ένθετο, κι αυτό λέει κάτι, το οποίο πολλοί από εμάς συλλέγουμε, με σκοπό να ανατρέξουμε κάποια στιγμή σε κάποιο από τα αφιερώματά του.
■ Αντιθέτως, για το κυριακάτικο «Βήμα», την εφημερίδα που πρώτη αυτή εγκαινίασε ένθετο βιβλίου, δεν ξέρει κανείς τι να σκεφτεί. Επτά ολόκληρες σελίδες αφιερωμένες στο βιβλίο, κι ελάχιστες αναφορές σε οτιδήποτε μυρίζει λογοτεχνία – ειδικότερα ελληνική.
■ Ας μου επιτραπεί εδώ μια προσωπική αναφορά: Όταν το 1997 έβγαλα το πρώτο μου βιβλίο, μια σπονδυλωτή νουβέλα, ένα κάθε άλλο παρά εύκολο ανάγνωσμα, είδα μια ολόκληρη σελίδα να αφιερώνεται στο βιβλίο μου στο κυριακάτικο «Βήμα».
■ Ακούγεται ίσως υπερβολικό, ωστόσο εκείνο το σαββατόβραδο (γιατί το έμαθα, βέβαια, και έσπευσα στην Ομόνοια) έχει μείνει μέσα μου ώς ένα από τα πιο σημαντικά της ζωής μου. Βοήθησε βέβαια και η κριτική του Ντίνου Σιώτη, που ήταν ιδιαίτερα ένθερμη...
■ Αναρωτιέμαι: Σήμερα, πόσοι πρωτοεμφανιζόμενοι συγγραφείς, ακόμη κι αν έχουν γράψει βιβλία πιο πρωτότυπα, φιλόδοξα και καλά από τη μικρή μου νουβέλα, μπορούν να ελπίζουν σε παρόμοια χαρά;
■ Σκέψεις πολυτελείας, σε καιρούς ευτελείας....
■ Τα κρούσματα βίας και αυθαιρεσίας στα Πανεπιστήμια από μικρές ομάδες τραμπούκων αυξάνονται επικίνδυνα το τελευταίο διάστημα. Καθηγητές δάρθηκαν προ μηνών στο Χημείο, άλλοι προπυλακίστηκαν προ ημερών στο Πάντειο – μεταξύ αυτών, ο Νίκος Μπακουνάκης, ο οποίος εκτός από δημοσιογράφος είναι και επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα ΜΜΕ. Τα Πανεπιστήμια, αντί για χώροι ιδεολογικής πολυμορφίας, ανοιχτού διαλόγου και διακίνησης απόψεων έχουν μετατραπεί σε θύλακες εξόρμησης ακραίων ομάδων που βρίσκουν κάλυψη πίσω από το ιδεολόγημα του ασύλου.
■ Πρυτάνεις, υπουργοί, πολιτικοί φορείς, σφυρίζουν αδιάφορα, επαναλαμβάνοντας κοινοτοπίες. Είναι προφανές ότι έχουν πουλήσει την ψυχή τους... στον διάλογο.
■ Εννοείται: Όχι σε αυτόν που δίνει λύσεις, αλλά σε αυτόν που δίνει ψήφους.
■ Αλλά ούτε η ιδιαίτερα δημοφιλής (και) στους νεότερους αναγνώστες Σώτη Τριανταφύλλου βγήκε αλώβητη από την επιμονή της να λέει την άποψή της για θέματα «ταμπού», όπως τα Εξάρχεια, ο ρόλος της αστυνομίας, κ.λπ. Κομίστας, στο Φεστιβάλ της Βαβέλ, τη χρησιμοποίησε ως αρνητική ηρωίδα, βάζοντας στο στόμα της ποτ-πουρί από φράσεις της, προφανώς όχι της αρεσκείας του «καλλιτέχνη». Στο τέλος, μάλιστα, η ηρωίδα Σώτη αποκεφαλίζεται.
■ Εύγε στο Φεστιβάλ. Αυτό θα πει avant-garde...
■ Το βιβλίο «Οι φόβοι ενός αιώνα» (Μεταίχμιο) της καθητήτριας Ρένας Σταυρίδη-Πατρικίου παρουσιάζεται την Τρίτη. Θα μιλήσουν οι Δ. Ν. Μαρωνίτης, Γιάννης Βούλγαρης και Βασίλης Παναγιωτόπουλος. Στη Στοά του Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5, στις 20.00.