28/9/08

Γκάιλς Μίλτον, "Χαμένος Παράδεισος"

Έχουν πληθύνει τα τελευταία χρόνια οι αφηγήσεις, μυθιστορηματικές κυρίως, που έχουν ως ιστορικό πλαίσιο την Σμύρνη πριν από το 1922. Αν και οι περισσότερες από αυτές είναι χαμηλής λογοτεχνικής αξίας, είναι ενδεικτικές της επιρροής που ασκεί ακόμη και σήμερα στο φαντασιακό μας αυτή η μοναδική στη σύγχρονη ιστορία πόλη που συνδύαζε με τόσο αρμονικό τρόπο την ανατολίτικη ραθυμία με τον κοσμοπολιτισμό. Έλληνες, Τούρκοι, Αρμένιοι, Εβραίοι, Άγγλοι, Αμερικάνοι, Γάλλοι, συνυπήρχαν μοναδικά υπό μια χαλαρή και ισορροπημένη συνήθως Οθωμανική διοίκηση, οδηγώντας την πόλη, ειδικά τις δεκαετίες πριν την Καταστροφή, σε πρωτόγνωρη οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη. Τα γεγονότα που ακολούθησαν (άφιξη του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη, εκστρατεία στο εσωτερικό της χώρας, ήττα, σφαγές ένθεν κακείθεν, διωγμοί) είναι μια από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές καταστροφές του εικοστού αιώνα, και σίγουρα με διαφορά η μεγαλύτερη τραγωδία που γνώρισε ο σύγχρονος ελληνισμός.


Στον αντίποδα των επιπόλαιων και συναισθηματικά φορτισμένων μυθοπλαστικών αναπλάσεων, ο Γκάιλς Μίλτον, συγγραφέας και δημοσιογράφος, συνέγραψε ένα βιβλίο που συγκεντρώνει πολλές αρετές της αγγλοσαξονικής δημοσιογραφικής παράδοσης: Επιμονή στην τεκμηρίωση, στην προσωπική μαρτυρία, στην σε βάθος έρευνα, στην πολυεστιακή αφήγηση. Αν θα έπρεπε να συνοψίσουμε με δύο λόγια την ιδιαίτερη συνεισφορά του βιβλίου του "Χαμένος Παράδεισος"...

(Διαβάστε ολόκληρη τη βιβλιοπαρουσίαση εδώ)